´De situatie aangrijpen om iets met t onprettige gevoel te doen´, zei Michiel tegen mij tijdens mijn beoordeling. De onvoldoende verwondert mij niets. Maar hoe kom ik van dat vervelende gevoel af waar ik weken mee rond loop? Dat is t enige wat ik wil bereiken. Waarom lukt t me niet warm te lopen voor t onderwerp en gaat t niet wat makkelijker, als in een flow? Vanaf t begin voel ik weerstand, ik hoor mezelf continu tegenargumenten noemen. Ook tijdens de beoordeling hoor ik t me weer doen. ´T lijkt wel alsof je er vandaan loopt, als de situatie lastig wordt. Ook nu weer kom je opeens met een heel nieuw onderwerp´. Hierin herken ik me niet, ik ben toch die juist altijd doorzet en de tanden erin bijt!
En dan de volgende dag, zondagochtend 10.37, valt t kwartje....
Mijn tweeling zus die altijd een tikkeltje beter is, in studeren, in verkering, in die mooie woning, t maatschappelijk nuttig zijn, wie ben ik dan (nog)? Dit is geen vergelijking tussen t leven van 2 zussen dit is een zoektocht naar mijn eigen identiteit. Dit klinkt misschien voor mijn klasgenoten en leraren helemaal niet vernieuwend maar zo voelt t voor mij wel. Ik denk dat ik weer verder kan met dit onderwerp.....
zondag 8 juni 2008
De situatie aangrijpen
Gepost door
Anouk Hermans
op
01:33
1 reacties
Abonneren op:
Reacties (Atom)