Zaterdag 11/11/2007
Opdracht week 1: Selecteer een eigen gemaakt objectief beeld met als thema 'Privacy'.
Een leuke dag gehad vandaag. Gezien hoe collega's het Privacy-thema uitwerken. Maar er gebeurt meer. Uit de kunstgescheidenis lessen leer ik dat kunst manieren zijn van mensen om zich uit te drukken. Het verbeeldt wat mensen beweegt, wat mensen raakt, niet alleen individueel maar ook in groepen of binnen een bepaald tijdperk. Een tijdsgeest. Heel interessant om te beseffen dat we ons wellicht ook in zo'n tijdsgebonden geestelijk welzijn-toestand bevinden.
En ik leer mezelf verstaanbaar te maken in deze opleiding. Sommige mensen lijkt het zo makkelijk af te gaan, ongelooflijk hoe zij de juiste woorden weten te vinden. Ik kom daar ook vast wel, als ik maar in contact blijf met mezelf, hoe ik de dingen ervaar. Niet in het verleden, niet in de toekomst, maar op het moment zelf. Het ligt vaak heel subtiel. Maar ik weet dat het er is, ik hoef er alleen maar naar te luisteren.
Donderdag 22-11-2007
Elke week een nieuwe opdracht. Ik lees de opdracht goed; een subjectief beeld, een objectief beeld, een kader kiezen.... in eerste instantie zoek ik een object om te fotograferen. Ondanks dat ik er in het begin eentje gevonden heb, blijft de keuze voor het onderwerp mij bezighouden. Hierbij wordt ik ook beinvloedt door de presentaties van mijn mede-klasgenoten.
Ik speel met de opdracht en probeer vooral uit. Elke dag leer ik weer, zeker van de lessen die iedere keer weer anders zijn. Grappig om te zien welke structuur op school wordt aangeboden. Ze nemen ons stap voor stap aan de hand de wereld van de fotografie is. Ik merk dat me steeds meer ga identificeren met fotografie.
Vaak merk ik dat ik de opdracht net iets anders geinterpreteerd heb dan de bedoeling. In het vervolg toch even doorvragen over wat nu echt de bedoeling is! Gelukkig ben ik daar niet de enige in ;-). Afgelopen zaterdag zag Ton mijn objectief beeld als meest subjectieve beeld. Het is maar hoe je het definieert! Interessant om van je eigen voorbeeld en die van anderen te leren en te praten over hoe iedereen ernaar kijkt. Ik wist niet dat er zoveel theorie bestond over bijvoorbeeld het maken van een film, iets wat Ton ons duidelijk maakt. De informatie die hij ons geeft klinkt logisch en nuttig.
Het produceren valt ook niet altijd mee. Ik heb nu wel een 'ritme' gevonden om op zaterdag iets klaar te hebben. Voor dinsdag foto´s 'schieten'. Donderdag ontwikkelen en zaterdag presenteren. Het uitzoeken van de foto's van fotografen voor de opdrachten gaat me makkelijk af. Ik geloof wel dat ik wat we moeten leren, uit de opdrachten haal en maar mijn foto's zijn belabberd! Als ik de foto's uiteindelijk afgedrukt heb, zie ik het resultaat en de mindere kanten.... Volgende keer toch echt dat net aangeschafte statief gebruiken, de sluiterstijd anders instellen etc.... Ik wil me daar toch echt meer in gaan ontwikkelen!!!!!
Zondag 25 november
En ineens was daar het licht......
Zaterdag 1 december (geschreven zondagochtend 9.40)
Weer veel gezien en geleerd vandaag. Wat met name indruk op me heeft gemaakt is het persoonlijk verhaal en zoektocht van Juul. Haar herinneringen aan haar moeder krijgen langzaam vorm in schitterende beelden die bij de kijker de juiste sfeer weten op te wekken. Hartstikke mooi Juul!
Als ik het werk van Indra en Hans bekijk, zie ik hoe ieder zijn onderwerp heeft waarin hij/zij gedijt. Indra en Hans kijken ieder op een unieke wijze naar de (ruimtelijke/ natuurlijke) omgeving om hen heen. Ik denk dat ik ook zo'n voorkeur heb. Het stimuleert me terug te gaan naar het verpleeghuis en bij het fotograferen bewuster dichter bij de mensen die daar wonen, te blijven. Oftewel dichter te blijven bij wat stiekem iets met me doet.
Met Bart heb ik het eerder over mijn fascinatie voor de Nederlandse gezondheidszorg gesproken. Hoewel dit thema me een duidelijke focus geeft (er is zoveel om te fotograferen!) had het gevoel dat ik het juist eerst helemaal los moest laten. Dit om zo dicht mogelijk bij mezelf te beginnen en tot (andere) beelden te komen. Ik heb dit aan Bart voorgelegd omdat ik de indruk had dat dit gevoel wel eens belangrijk kon zijn. Ik had het alleen niet scherp hoe dan en waarom. Nog steeds niet.
Bart leek juist blij met mijn keuze voor het onderwerp. Ik denk nu dat het niet zozeer aan het onderwerp hoeft te liggen maar wel over hoe ik dat onderwerp in me door laten werken en besef wat het me me doet. Pas als ik door heb wat het werkelijk met mij doet en dat ook toe kan laten en kan laten zijn, komt als vanzelf naar boven wat ik ermee wil. Dat wil overigens nog niet zeggen dat ik dan ook weet hoe ik dat in een mooi (technisch) beeld kan zetten maar het is wel wat ik in eerste instantie nodig heb om dat op een later tijdstip mogelijk te maken.
Tijdens het bekijken van de film over een oude doofblinde vrouw die voor het eerst een vliegreisje maakte, besefte ik me dat het me ontroerde. Het raakte me om te zien hoe de oude vrouw in haar handjes klapte van blijheid! Ik schrijf bewust 'besefte'en dan 'ontroerde' in plaats van alleen maar 'dat het me ontroerde' omdat het lijkt alsof ik het in eerste instantie weg- rationaliseer. Voorbeeld: Je laat toch geen traan bij een film over een oud doofblind vrouwtje die een vliegreis maakt! Nou, toen ik besefte dat het me raakte, gebeurde dat dus wel (gelukkig was het donker ;-)). En dat soort momenten is denk ik wat ik nu nodig heb om verder te kunnen met mijn opdracht...
Donderdag 13 dec 2007
Week 1: Standpunt: Wat is de stellingname vd fotograaf (kant vd politie of de demonstranten?)
Week 2: Compositie: Hoe laat deze foto t standpunt vd fotograaf zien?
Week 3: Licht: zoek n foto waarin t gebruik v t licht duidelijk bijdraagt aan de interpretatie vd foto door de toeschouwer.
Week 4: Moment: zoek een foto waarin t moment zich alleen lijkt af te spelen op dat ene bevroren moment in de tijd.
Week 5: Moment: zoek een foto waarin t moment zich uit lijkt te rekken in de tijd.
Presentatie
